ผมน่าจะเคยเผยข้อมูลเแล้วมั่งว่าผมมีโรคประจำตัวที่ชื่อว่า โรคโลหิตจางธาลัสซีเมีย ซึ่งโรคนี้มีพบได้ทั่วไปทุกภูมิภาคของประเทศ โรคนี้มีอาการที่ไม่เหมือนกันเลย โดยมัตั้งแต่ไม่แสดงอาการ อาการหนัก อย่างตัวของผมเองก็จำได้ว่าได้รับการรักษามีตั้งแต่เด็ก โดยเริ่มของกี่ขวดก็จำไม่ได้ แต่ที่จำได้ดีคือผมเหนื่อยง่ายมากๆ ไม่สามารถเล่นกีฬาอะไรกับเขาได้เลย เพราะว่านิดหน่อยก็เหนื่อย เคยมีตอนมอต้น ที่มีที่การแบ่งทีมเล่นฟุตบอลตอนนั้นคือเหนื่อยมากจนรู้สึกได้ว่าหากเล่นต่อนะตายแน่นอน ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่ต่อยจะอยากมีกิจกรรมอะไรกับโรงเรียนอีกเลย และนั้นคืออาการของโรคที่หลายคนไม่เข้าใจ
ผมยังเคยได้รับเลือด ที่มีจากใครก็ไม่รู้ เพื่อให้ตัวเองหายเหนื่อย และทุกวันนี้ก็ยังมีการให้เลือดอยู่ที่ปีละ 2 ครั้งโดยเฉลี่ย
อีกอย่างผมได้รับการตัดม้ามไปตั้งแต่ผมอายุ 6 ขวบ ซึ่งตอนนี้อายุผมก็กว่า 30 แล้ว
และตอนนี้ก็เกิดภาวะเหล็กเกินขึ้นกับผม เมื่อผลแล็ป Serum ferritin สูง และอีกตัวก็คือ Serum iron แต่ทุกอย่างมันยังคือความโชคดีที่ผมทราบแต่เนิ่นๆ เพราะปกติตาโรงพยาบาลเล็กๆ จะไม่ค่อยตรวจแล็ป 2 ตัวนี้ให้ และเมื่อทราบผล หมอก็รีบเขียนใบส่งตัวให้ผมไปยังโรงพยาบาลศูนย์ของจังหวัดทันที แต่ผมก็รอจนวันจันทร์ ระหว่างที่ไปก็มีเรื่องราวมหัสจรรย์มากมายที่ทำให้ผมได้ออกกำลังกายได้เดินจากจุดหนึ่งไปยังจุดหนึ่ง เพื่อให้ผมได้รู้จักพยาบาลอย่างมากหน้าหลายตา เดินไปมาจนในที่สุดก็มีจุดที่บอกกับผมว่า ไปกินข้าวแล้วกลับมารอตรวจนะคะ
ผมก็เป็นคนดี และเนื่องด้วยจุดจอดรถผมเป็นจุดที่ได้ชำระเงินผมก็รู้สึกว่าคงหลายบาทไปไปบอกเหมาดีไหมวะ ได้ไม่เกิน 120 แต่แล้วก็ขี้เกียจแดดร้อนยังกับจะเผาโลกนี้ให้แห้งในวันนี้ ผมเลยไปหาอะไรกิน ได้ข้าวผัดกุ้งแช่แข็งที่เว็บแบบรู้ว่าโลกร้อยเลยอยากให้กินเย็น หรือว่าไม่ได้อ่านข้างกล่องก็ไม่รู้ เคยกินแต่บะหมี่เย็น แต่จะให้กินข้าวผัดเย็น ก็เลยกินขอบๆ แล้วก็โค๊ก
จนบ่ายบอกผมว่ากลับไปตรวจจุดเดิมนะครับ ตรวจกับแพทย์ทั่วไปได้เลย แอร้ยยยนี่มันคืออะไร รอบ่าย รอเพื่อ รอตั้งนานให้กับไปตรวจกับแพทย์ทั่วไป
ได้เข้าตรวจ 15.10 น รับยา 16.06 น กว่าจะได้กลับบ้าน แม่เจ้า สุด เรียดว่าสุดจริง แต่เรื่องมันยังไม่จบ เพราะว่ายาที่ได้มา สุดกว่า อวกตั้งแต่มื้อแรกที่กิน อวกจนทุกอย่างที่กินเข้าไปออกมาหมด เลยหลับไปทั้งที่ไม่มีอะไรในกระเพาะอาหาร มื้อเช้ากินข้าวต้มตามปกติ เพราะทุกวันจะกินมื้อเช้าคือข้าวต้มทรงเครื่อง ไข่ดาว กินเสร็จกินยาทันทีตามที่เภสัชกรบอก และคิดว่าเมื่อคืนอาจเป็นเพราะเราเองที่กินยาช้า ปรากฏว่า 9.30 น.เริ่มมีอาการปวดท้อง ปวดฉี่ คลื่นไส้ และอวกพุ่ง กลายเป็นอาหารแก่พืช และวัชพืชนกระถางไป และป้าแม่บ้านมาเห็นว่า อวก จนถามว่าน้องโยเป็นอะไร คือที่ทำงานจะเรียกผมด้วยชื่อจริงๆ
ยานั้นชื่อว่า Deferiprone 500 Mg ใครที่เคยกินก็มาแชร์กันได้ เดี๋ยวมาเล่าภาค 2 ให้ฟัง สนุก คิดแล้วก็นะ นี่แค่ 2 วันแรกเอง